joi, 1 martie 2012

Cand nu mai ai nimic...

Mi'am pierdut sufletul. Simt ca nu'l mai am. Ma simt goala. Mi'am pierdut inspiratia. Nu imi mai gasesc sensul in viata asta. Nu ma mai recunosc. M'am pierdut. M'am pierdut cu totul. Sunt ca o epava distrusa de vanturi si ploi.
M'am saturat de tot si de toti. Simt ca nimeni si nimic nu ma mai poate ajuta. Sunt zile in care uit de tot, ma simt relaxata ori ma bucura lucruri marunte, dar uit repede toate astea si sentimentul de neputinta ma cuprinde.
Nu mai simt nimic. Nu mai am dragoste de dat, am dat'o pe toata. Ma simt ca o bolnava in coma. Simt ca mi'am dat sufletul si nu mai am nici o scapare, nici un coltisor in care sa ma ascund. Sufletul e inca acolo, dar e in repaus. Daca nici prietenii nu ma mai pot trezi la viata, atunci chiar nu stiu ce sa mai fac. Vreau sa dispar.
Nu stiu ce e cu mine. Simt ca am plecat undeva departe si nu pot sa ma mai intorc. Nu imi mai gasesc locul. Pana la urma urmei pentru cine traiesc eu? Ca pentru mine sigur nu. Eu m'am saturat deja de mine, de sufletul meu, de cine am ajuns. Nu ma mai suport si nu ma mai inteleg. Nu ma mai vreau. Vreau sa ma dezbrac de cine am devenit cu aceeasi usurinta cu care ma dezbracam in fata cui nu trebuia. Nici altii nu ma inteleg. Multi ma considera nebuna. Eu cum ma consider?! Eu ma consider un om care nu mai e om si nu isi mai doreste sa fie om.
Mai am de stat in locul asta unde nu ma mai simt eu?

Niciun comentariu:

Trimiteți un comentariu